Przypowieść o Morsie i Michussie ;) /Hrgn/

Coś się zepsuło i muszę pisać wszystko od nowa....

Własnych pożytków zapomniawszy :) wyrwałem się w środku tygodnia ze szponów Systemu coby towarzyszyć pątnikowi Michussowi w międzydiecezjalnej trasie (Zielona Góra - Wrocław).
Nareszcie mogłem poznać M., a poza tym była to inspiracja do ruszenia się trochę dalej, z czym przy tak wiosennej pogodzie jest u mnie coraz ciężej. :)

Przed wyjściem przypomniałem sobie, że nieużywany (ponad 2 miesiące!) Huragan ma kapcia, tudzież zastany łańcuch...
Uwinąłem się poniżej pół godziny ;p i to nawet skutecznie. :O
Nawiasem: Kross na Dębicach: 0 kapci na 48kkm+, chiński Huragan na chińskich gumach: 2 kapcie na 9kkm+. Bez komenta...

Po drodze "pocieszałem się", że inni mają gorzej:


Tak opóźniony zacząłem renegocjować z M. miejsce spotkania z tym, że telefon rzeczonego odbiera SMSy, ale ich nie wysyła. :)
Słońce wali, a ja jadę w ciemno.. ;]
Na szczęście M. się objawił zjawił w jednostronnie umówionym miejscu :) chwilę po mnie.

Michuss frasobliwy ;) © mors

Po czym wymieniliśmy podarki (zestaw tradycyjny: złoto, kadzidło i mirra, hehe ;) ) oraz poglądy na tematy wszelakie, jak chociażby na zaistniałą poniżej sytuację:


Nasza wspólna inspiracja - jeden z ostatnich Mohikanów © mors

Tu odkryliśmy wspólnotę ducha ;) albowiem jednakowoż jesteśmy wrażliwi na takie motywy: klasyczny Polonez, czarne tablice, zwykły rowerek w bagażniku - takie klimaty to cała nasza młodość, która przemija równolegle wraz z zanikiem takich obrazków.
Dekadencyjny nastrój potęguje ogólnopaństwowe ujęcie tematu: wraz z ostatnim Polonezem i Maluchem zniknie wielki kawał polskiej  tożsamości, już nigdy rzut oka na ulicę nie pozwoli rozpoznać kraju, wszystko rozpłynie się w nijakiej globalnej motoryzacji, jakiej próbki widać w tle Poloneza. Czy takiej chcemy Polski? :)
Dziś jeszcze użytkownicy Polonezów bywają wyśmiewani, ale bliski jest dzień, gdy powstaną z kolan! Chwała ostatnim kierowcom wyklętym! ;)
PS. alegoryczność zagadnienia potęguje fakt, że ten Poldek jedzie ślepą uliczką... poezja! :)

Tak podniosły nastrój zakłóciła ;)) nam Eranis dzwoniąc na ten dziwny telefon, który wydaje z siebie dźwięki, ale nie bardzo je odbiera (czyli odwrotnie jak z SMSami). :)
Pozdro dla Eranis - miło się monologowało. ;]
Jak to się teraz mówi "coś się zepsuło i nie było mnie (tzn. jej) słychać" - pozdro dla kumatych. ;))

Wtem Michuss zadumany robi kroków parę
widzi PeKaeS-a, patrzy niczym w marę
zawoławszy jeno "toż to Ha-Dziesiątka!"
zapozował kontent, gdyż Mors czaskał zdjątka. ;p

Tylko pod tym krzyżem, tylko pod tym znakiem, Michuss jest Michussem, a PKS - PKSem ;) © mors

Czas odjazdu, dość tej weny. ;p
M. wybrał sobie istną drogę krzyżową - najbardziej brukowane odcinki jakie mógł wybrać, mimo że opodal, równolegle, szła DK3 z szerokim poboczem. I to wybrał tak w pełni świadomy swych praw i obowiązków. ;]

Michuss w krainie bruków © mors
M. dawał konkretnie do pieca, moje szczęście, że jechałem zupełnie na lekko i w krótkich (2/3) spodenkach, skądinąd 5. raz w tym roku. :)
Pobocza częstokroć nawet takiego nie było, za to nie brakowało nam tematów i inspiracji, tak podczas jazdy jak i na popasie na Orlenowskim parkingu. Tematów oczywiście nie wyczerpaliśmy - tzw. "Rozmowy Niedokończone' - pozdr dla kumatych. ;))
Po 15stej żeśmy się rozjechali, jeden w drugą stronę, a drugi w pierwszą. ;p
Tzn. M. kontynuował bruki, ale z wiatrem, a ja dokładnie odwrotnie. ;]
Po drodze oczywiście obowiązkowy punkt...

Obowiązkowy punkt wycieczki - Dąb Chrobry © mors

i jeszcze takie coś - wciepuję, bo to bardzo rzadki wóz. ;p


(plus mistrz drugiego planu - progi przeżarte na amen)

Dojazd do Morsownii o zachodzie słońca, gdy zeszło do 9*C i dopiero zaczęło być chłodno. ;p

Mimo iż nie nawiedziłem ani jednej nowej parafii, wycieczka zdecydowanie udana - kto jeszcze nie zna M. niechaj szybko to nadrabia. ;p
Dzięki za wszycho i do zo. ;)